Valse zelfstandige arbeid

Valse zelfstandige arbeid is een constellatie waarin zelfstandigen of freelancers als werknemer werken, maar als zelfstandige worden aangemerkt. Dit betekent dat de zelfstandigen in feite in loondienst zijn, maar dat zij om fiscale redenen zelfstandigen zijn.

Valse zelfstandige arbeid vindt zijn oorsprong in de socialezekerheidsverplichting. Want wanneer een bedrijf werknemers in dienst heeft, moet het niet alleen hun loon betalen, maar ook socialezekerheidsbijdragen betalen. In het geval van zelfstandigen wordt deze extra kostenfactor weggelaten.

** Wat zijn de basisprincipes van schijnzelfstandigheid?**

De basis voor de kwestie van schijnzelfstandigheid zijn de bepalingen van de Wet op de sociale zekerheid. Het bepaalt wie als zelfstandige wordt beschouwd en wie als werknemer wordt beschouwd. Dit onderscheid moet met name worden gemaakt op basis van de criteria van de instructieplicht, de integratie in de werking van de aanbestedende onderneming en de persoonlijke afhankelijkheid.

Valse zelfstandige arbeid is geen cavalierdelict, maar een bestuursdelict dat met hoge boetes kan worden bestraft. Iedereen die als zelfstandig ondernemer werkt, moet er daarom voor zorgen dat hij of zij daadwerkelijk als zelfstandige werkt en geen werknemersrelatie heeft.

Om vast te stellen of er sprake is van schijnzelfstandigheid, wordt een onderzoek uitgevoerd naar de feitelijke arbeidsomstandigheden. Met name de volgende criteria spelen een rol:

• Arbeidstijd en -plaats: Beschikt de zelfstandige over een vaste arbeidstijd en vaste werkplek?
• arbeidsmiddelen: Is de zelfstandige door de opdrachtgever voorzien van arbeidsmiddelen?
• Organisatie van de werkzaamheden: Is de zelfstandige betrokken bij de organisatie van het werk?
• Afhankelijkheid: Hoe afhankelijk is de zelfstandige van de opdrachtgever?

Het begrip schijnzelfstandigheid is met name van toepassing op zelfstandigen die slechts voor één cliënt werken en bij hun werkzaamheden slechts aan hun instructies zijn onderworpen. Dat wil zeggen, de opdrachtgever of het bedrijf bepaalt wat de zelfstandige moet doen, wanneer hij het moet doen en hoe hij het moet doen. Dit is het klassieke geval van schijnzelfstandigheid.

Voor zelfstandigen die op deze manier voor klanten werken, is het belangrijk om met het onderwerp om te gaan. Want in het geval van schijnzelfstandigheid moeten cliënten de sociale zekerheid van de zelfstandige betalen en, indien nodig, ook boetes betalen. Aan de andere kant kunnen zelfstandigen hun socialezekerheidsbescherming verliezen en in het ergste geval extra belasting moeten betalen.

** Schijnzelfstandigheid: Voor welke beroepen relevant?**

De kwestie van de betrokken beroepen kan niet eenduidig worden beantwoord, aangezien schijnzelfstandigheid in veel bedrijfstakken kan voorkomen. Beroepen in de IT-industrie, in de bouw, in de event- en beursbouw, op het gebied van de zorg en in de transport- en logistieke sector worden echter bijzonder vaak getroffen.

Voor getroffen zelfstandigen is het raadzaam om de criteria voor zelfstandigen te behandelen en ervoor te zorgen dat aan deze criteria wordt voldaan. Dit betekent dat ze zelf bepalen wanneer, waar en hoe ze werken en dat ze niet onderworpen zijn aan instructies van een bestellende persoon. Het is ook raadzaam om een contract te sluiten waarin zelfstandige arbeid duidelijk wordt gedefinieerd en de verplichting om instructies te geven wordt uitgesloten.

Het kan ook nuttig zijn deskundig advies in te winnen om ervoor te zorgen dat de activiteit als zelfstandige of zelfstandige aan de criteria voldoet en dat schijnzelfstandigheid kan worden uitgesloten.

Hoe kun je jezelf beschermen tegen beschuldigingen?

Om zichzelf te beschermen tegen beschuldigingen van schijnzelfstandigheid, moeten zelfstandigen ervoor zorgen dat hun arbeidsverhouding daadwerkelijk zelfstandig is. Dit omvat bijvoorbeeld de mogelijkheid om zelfstandig hun werktijd en werkplek te bepalen en ook het risico van het project te dragen. Bovendien moeten zij ervoor zorgen dat zij geen instructies van de aanbestedende dienst ontvangen en dat hun activiteit onafhankelijk en onafhankelijk is van het werk van de aanbestedende dienst.

Een manier om te bewijzen dat je als zelfstandige werkt, is door een contract op te stellen dat alle voorwaarden van de arbeidsverhouding regelt. Bovenstaande aspecten moeten ook in aanmerking worden genomen. Het kan ook nuttig zijn om andere klanten aan te trekken en zo de afhankelijkheid van een klant te verminderen.

Een onderzoek van schijnzelfstandigheid kan worden uitgevoerd door het belastingkantoor, de sociale verzekeringsmaatschappijen, de Duitse pensioenverzekeringsfederatie of een arbeidsrechtbank. Aannemers of aanbestedende instanties kunnen ook om de audit verzoeken (bv. bescherming tegen ontslag).

Bij het onderzoek naar schijnzelfstandigheid worden contracten, feitelijke arbeidsverhoudingen en arbeidsvoorwaarden onderzocht. Auditors moeten bewijzen van schijnzelfstandigheid vinden en bewijzen. Als aan de volgende criteria is voldaan, kan er sprake zijn van schijnzelfstandigheid:

• De omzet van de besteller of het bedrijf is goed voor 5/6 van de totale omzet.
• De zelfstandige heeft niet permanent een verzekerde medewerker in dienst genomen.
• De zelfstandige werkt permanent voor slechts één cliënt (meer dan ongeveer 83 %).
• De zelfstandige wordt door de opdrachtgever of het bedrijf beperkt in de werkomgeving en in de controlemogelijkheden of de ondernemersvrijheid.

Als aan deze criteria wordt voldaan, kan worden aangenomen dat deze tewerkstelling het ondernemersrisico zou beïnvloeden en dat er sprake is van afhankelijkheid.

Om schijnzelfstandigheid te controleren, kunt u zich de volgende vragen stellen over de arbeidsverhouding. Als deze vragen bevestigend kunnen worden beantwoord, kan dit de neiging hebben om tegen schijnzelfstandigheid te spreken:

• Kan de zelfstandige zijn eigen werktijden verdelen en bepalen?
• Gebruikt de zelfstandige zijn eigen merk voor externe presentatie (bv. visitekaartjes, reclame)?
• Is er een onderscheid tussen de taken van de zelfstandige en die van de werknemer in vaste dienst?
• Is de zelfstandige vrij van instructies van de aanbestedende dienst?
• Moet de zelfstandige regelmatig verslag uitbrengen over diensten?
• Is de werkplek (ten minste gedeeltelijk) vrij te kiezen voor de zelfstandige?
• Is de gebruikte hardware of software onderworpen aan een controle door de klant?

De juridische gevolgen van schijnzelfstandigheid kunnen ernstig zijn voor zowel cliënten als de betrokken zelfstandigen. In het ergste geval kan dit leiden tot de extra betaling van socialezekerheidsbijdragen en belastingen. Zelfstandigen kunnen aansprakelijk worden gesteld en kunnen te maken krijgen met zware boetes of zelfs gevangenisstraffen. Klanten kunnen ook worden verplicht om betalingen te doen als ze zijn geclassificeerd als werkgevers.

Daarnaast kan schijnzelfstandigheid ook een negatief effect hebben op het imago van zelfstandigen, wat kan leiden tot verlies van zakenpartners en orders. Het is daarom belangrijk om jezelf in een vroeg stadium te informeren over het onderwerp en aandacht te besteden aan de juiste omgang met de arbeidsverhouding. In geval van twijfel moeten zelfstandigen en cliënten advies inwinnen bij advocaten of belastingconsulenten.