Reishandel – reiskampen overeenkomstig § 56a Gewerbeordnung (GewO)

Bent u eigenaar van een visitekaartje en wilt u graag een wandelkamp organiseren? Dan kunt u zich hier online aanmelden voor het wandelkampevenement.

Wat is een wandelkamp?

Wanderlager in de zin van § 56a GewO zijn verkoopevenementen waarbij handelaren goederen of diensten te koop aanbieden of bestellingen accepteren buiten hun reguliere commerciële vestiging (of zonder er een te hebben) vanaf een tijdelijk vaste verkooplocatie. Koffiereizen worden bijvoorbeeld beschouwd als wandelkampen. Dergelijke evenementen zijn onderworpen aan de regelgeving van de reisindustrie (§§ 55 ff. GewO).

Wat zijn voorbeelden van een wandelkamp?

Tijdelijke verkoop bijvoorbeeld in verkoop- en showrooms van andere bedrijven, tenten, tijdelijk leegstaande winkels, hotels en restaurants, stadhuizen en andere zalen (met name ook ter gelegenheid van zogenaamde koffiereizen), maar ook verkoop van vrachtwagens, schepen of andere voertuigen zijn wandelkampen. Het maakt niet uit of de goederen onmiddellijk of later aan de klanten worden overgedragen. Hetzelfde geldt voor de distributie van diensten – opnieuw is het irrelevant of klanten bijvoorbeeld onmiddellijk tijdens het verkoopevenement of pas later een reis boeken.

Wanneer is er een meldingsplicht voor een wandelkamp?

De meldingsplicht bestaat pas sinds 28 mei 2022 als het wandelkamp openbaar wordt gemaakt en de aankomst en het vertrek van de deelnemers door de organisator (of namens de organisator) worden georganiseerd (§§ 56a Abs. 2 Nr. 1 en 2 GewO).

De kennisgeving van het kamp moet uiterlijk vier weken voor de start worden ingediend bij de autoriteit (handels- of openbare ordekantoor), die verantwoordelijk is voor de locatie van het evenement. In het geval van een evenement in het buitenland moet de advertentie worden ingediend bij de autoriteit die verantwoordelijk is voor de plaats van vestiging van de organisatoren.

Wanneer is het een publieke aankondiging?

Het is een openbare aankondiging als bijvoorbeeld reclame gericht is op een onbepaald aantal personen die niet persoonlijk verbonden zijn met de handelaar(s). Publiek is een aankondiging, zelfs als het alleen gericht is aan een paar mensen, die als vermenigvuldigers zouden moeten optreden. De aankondiging kan worden gedaan door middel van posters, krantenadvertenties, circulaires, hand-outs, uitroeptekens op straat, aankondigingen op radio en televisie, persoonlijke uitnodigingen, enz. Persoonlijke uitnodigingen aan zogenaamde “clubleden” of “premiumklanten” worden ook als openbare aankondigingen beschouwd indien de uitgenodigde personen uitdrukkelijk toestemming hebben om begeleiding mee te nemen.

Wat staat er in de openbare aankondiging van migratiekampen?

Volgens § 56a Abs. 4 GewO moet de volgende informatie in de openbare aankondiging worden opgenomen:

• De naam van de organisatoren, het adres van de vestigingsplaats en contactgegevens die snelle en directe communicatie met de organisatoren mogelijk maken (telefoonnummer en e-mailadres)
• Het specifieke type goederen of diensten dat op het kamp wordt verkocht
• De locatie van het evenement
  Het moet worden uitgedrukt dat het een verkoopevenement is en niet alleen een informatie-evenement.
• Informatie over het herroepingsrecht in gemakkelijk leesbaar lettertype

In de openbare aankondiging zijn de volgende items ** verboden**:

• Informatie over gratis donaties zoals goederen, diensten, wedstrijden, loterijen, vouchers, trekkingen of proeverijen

Welke informatie moet worden verstrekt bij het tonen van wandelkampen?

Overeenkomstig artikel 56c, lid 3, GewO moet de kennisgeving aan de bevoegde autoriteit de volgende informatie bevatten:

• De locatie (met exact adres), datum en tijd (inclusief openingstijden) van het evenement

• De naam en het woon- of bedrijfsadres van de organisatoren, in het geval van rechtspersonen bovendien de rechtsvorm en het recht van vertegenwoordiging

• de naam en het woon- of bedrijfsadres van de persoon voor wiens rekening de goederen of diensten in de handel worden gebracht;

• contactgegevens die een snelle en onmiddellijke communicatie met de organisatoren mogelijk maken (telefoonnummer en e-mailadres)

• Vermelding van het handelsregister, het verenigingsregister of het coöperatieve register en het overeenkomstige registratienummer (indien beschikbaar)

• De formulering en vorm van de voorgenomen openbare aankondiging

• Als gemachtigde vertegenwoordigers het evenement leiden, moeten zij worden genoemd
  Wandelkampen mogen alleen worden beheerd door de organisatoren die in de advertentie worden genoemd of door gemachtigde vertegenwoordigers schriftelijk. Als de vertegenwoordigers als zelfstandige ondernemers optreden, hebben ze ook een reisvisum nodig.

• De kopieën van de overeenkomstige visitekaartjes voor reizen moeten in beginsel samen met de kennisgeving van het kamp bij de bevoegde autoriteit worden ingediend.

Naast de algemene mededingingsregels wordt met name onderzocht of het verbod op de aankondiging van gratis donaties en diensten (zoals het bijvoegen of beloven van reisvouchers, het aanbieden van gratis eten en drinken) of wedstrijden is nageleefd. Overtredingen leiden meestal tot het officiële verbod op het evenement als de bijbehorende reclame-uitingen niet tijdig voor het begin van het evenement worden gewijzigd.

Wie heeft er een visitekaartje nodig bij het organiseren van een wandelkamp?

Organisatoren van wandelkampen zijn verplicht om een reisvisum bij zich te hebben en bij de uitoefening ervan mee te nemen (§ 60c Abs. 1 GewO). Als er werknemers zijn die namens hen werken, moeten zij een duplicaat of een gewaarmerkte kopie van het reisvisum bij zich hebben, op voorwaarde dat u rechtstreeks contact opneemt met klanten (§ 60c Abs. 2 GewO).

Als de organisatoren gebruik maken van zelfstandige handelaren voor de uitoefening van het wandelkamp, moeten ze ook een reisvisum hebben. In het geval van rechtspersonen hebben zowel de gemachtigde vertegenwoordigers (bijv. directeuren van de GmbH) als de andere werknemers van de GmbH, die contact moeten opnemen met klanten, een duplicaat of een gewaarmerkte kopie van het visitekaartje van de reis nodig. Op verzoek moet het reisvisum of de vervoerde goederen worden overgelegd aan de bevoegde autoriteiten of ambtenaren (§ 60c Abs. 1 GewO). De bevoegde autoriteiten of ambtenaren kunnen eisen dat de activiteit wordt gestaakt totdat het reisvisum, het duplicaat of het voor eensluidend gewaarmerkte afschrift is verkregen.

Waar moet ik rekening mee houden bij werknemers?

Houders van een visitekaartje voor reizen moeten er ook rekening mee houden dat alleen werknemers die over de nodige betrouwbaarheid beschikken, in het reisbedrijf mogen worden tewerkgesteld of tewerkgesteld. Anders kan de tewerkstelling van de persoon in de reisbranche worden verboden door de bevoegde autoriteit (§ 60 GewO).

Wat wordt bedoeld met een “vaste winkel”?

De term „vaste winkel” (§§ 56a Abs. 1 S. 1) verwijst bijvoorbeeld in het geval van voertuigen niet naar het ontwerp van het voertuig als winkel en de aansluiting ervan op de grond, maar naar de staat van het voertuig tijdens de verkoop van de goederen. Het voertuig moet tijdens de distributie stilstaan of vaststaan, d.w.z. niet in beweging zijn.

Welke diensten of goederen zijn verboden?

De distributie of bemiddeling van de volgende diensten of goederen is verboden onder § 56a Abs. 6 GewO in het kader van een wandelkamp:

• Financiële bijstand
• financiële investeringen in de zin van § 34f Abs. 1 GewO
• Verzekeringscontracten
• Besparingsovereenkomsten voor gebouwen
• onroerende consumentenkredietovereenkomsten in de zin van § 34i Abs. 1 GewO
• Medische hulpmiddelen volgens §  56c  Abs.  6  No.  2  GewO
• Voedingssupplementen in de zin van § 1 Abs. 1 van de verordening voedingssupplementen